Γιατί υποφέρω; Γιατί να υποφέρω; Αρκετές θυσίες έγιναν και γίνονται
καθημερινά. Από αυτήν του Θεανθρώπου
Χριστού μέχρι κάθε Άβαταρ, που θέλησε
μέσα από την διδασκαλία του να μοιράσει το Φως του στον κόσμο.
Πόσο αλλάξαμε αλήθεια, πόσο εξελίχθηκε η ανθρωπότητα με τις τόσες
θυσίες;
Πόσο άλλαξε η ζωή των γύρω σου
και της δικής σου, με τις θυσίες που
έκανες;
Ναι, άλλαξε.
Αλλά το τίμημα ήταν μεγάλο. Οι
πληγές που έμειναν, είναι βαθιές και χάραξαν την Ψυχή.
ΕΠΕΛΕΞΕ ΛΟΙΠΟΝ ΜΙΑ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΑΝΤΙ
ΜΙΑ ΣΤΑΥΡΩΣΗ.
ΑΝΕΒΑ πάνω από τις ατέλειες του κόσμου και τις
δικές σου. Τις ελλείψεις, τις παραμορφώσεις, τις διαστρεβλώσεις.
Σε μια εποχή που οι αλλαγές
τρέχουν απροσδόκητα γρήγορα, σε έναν
κόσμο που βρίσκεται στις οδύνες ενός τοκετού,
είναι ακόμα πιο αναγκαία η αλλαγή στάσης. Να αναθεωρήσω, να ανοίξω τα σύνορά μου στο καινούργιο, να πάψω να βλέπω τον κόσμο μέσα από το
αυστηρό πλαίσιο των πεποιθήσεών μου, να
ζω στο κέντρο μου, αλλά όχι στην εσωστρέφεια.
Να συν-κινήσω μέσα μου μια Ελευθερία, που περιλαμβάνει τα πάντα και όλους και πάνω
σε αυτήν να μπορέσω να αναστήσω έναν Εαυτό Τέλειο.
Είναι καιρός να βγούμε από τη
δική μας μονοτονία, να γίνουμε
εφευρετικοί και πολυμήχανοι, απίστευτα
πιστοί στην εμπιστοσύνη εντός μας, πέρα
από κάθε περιορισμό, να γίνουμε
απρόβλεπτοι.
Να αναστηθούμε στην
Ελευθερία, απαραίτητη προϋπόθεση για την
Αγάπη.
Moνοτονία
Ένας τόνος
δεν φθάνει.
Σαν του Σύμπαντος οι Αρμονίες
νάταν μόνο ένας τόνος;
Τα χρώματα, οι
αριθμοί και τα σχήματα που γεωδετούν
θα είχαν ύπαρξη;
Δεν χρειάζεται φαντασία σ’ αυτό
μόνο να βγεις απ’ τη δική σου μονοτονία.
Ένα βήμα αρκεί για αρχή.
Ένας τόνος έξω απ’ τη μοναξιά σου
κι ένας ακόμα πάνω από το φόβο
και απανωτά θαρθεί κι άλλος, πάνω απ’ τη θλίψη.
Κι ύστερα η αρμονία θα συνθέσει για σένα
που τόλμησες
Να γίνεις Άφθονος
Πολύμορφος και Πολύτροπος
Να ταξιδέψεις στην ευκαιρία με την ευλογία πάνω σου
και πίσω να μη γυρίσεις ούτε στιγμή
να δεις τη μονοτονία,
σαν γκρεμίζεται.
Από την ποιητική συλλογή μου
«Ξεχασμένα Φτερά», που θα κυκλοφορήσει
σε λίγες ημέρες.
Καλή
Ανάσταση
