Καλή Χρονιά!

Το Ποτάμι της Χαράς

Κάθαρσις, πριν το άλμα σε μια νέα ζωή!

 

Για να επέλθει η θεραπεία,  είναι ανάγκη να προηγηθεί η κάθαρση.   Για να ανακαινιστεί επίσης ένας χώρος,  απαιτείται το καθάρισμά του.   Για να ανανεωθεί  το οτιδήποτε,  χρειάζεται η επιλογή του τι θα κρατήσεις και τι θα πετάξεις.

Καθώς το σημαντικό δεν είναι τόσο η αλλαγή του Χρόνου,  όσο η αλλαγή του τρόπου ζωής και πορείας της ανθρωπότητας,  η κάθαρση είναι μία κατάσταση την οποία θα αντιμετωπίσουμε άμεσα,  σε μικρή και σε μεγάλη κλίμακα.  Δεν μπορούμε βέβαια να επιδράσουμε πάνω στις ενέργειες που θα λειτουργήσουν για την κάθαρση του πλανήτη, αλλά μπορούμε να κάνουμε τη δική μας προσωπική κάθαρση.

Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον Κόσμο,  αλλά μπορούμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας.  Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ανθρωπότητα,  δεν είναι πλέον μεταβατική,  αλλά οριακή.   Αυτό σημαίνει,  ότι ή θα κάνουμε το άλμα σε μια νέα ζωή,  ή θα συνεχίσουμε να ζούμε στα παλιά μοτίβα,  τα οποία όμως βρίσκονται σε αποσύνθεση.

Πριν επιλέξουμε όμως τα νέα στοιχεία που θα βάλουμε στη ζωή μας,  σαν σκέψη και δράση και το κυριότερο σαν δημιουργία,  πρέπει να πετάξουμε ότι δεν μας είναι πλέον χρήσιμο και ωφέλιμο.    Ας διαλογιστούμε,  ας τολμήσουμε και κυρίως ας προετοιμαστούμε, καθώς η κάθαρση που έρχεται θα είναι ισχυρή και οι προκλήσεις που θα δεχθούμε μεγάλες.

Αυτός που είναι καλά προετοιμασμένος, είναι αυτός που θα έχει καθαρίσει καλά την "οικία" του,  θα  πετάξει ότι σκουριασμένο και βρώμικο,  θα καθαιρέσει ψευδαισθήσεις και εξαρτήσεις,  θα τολμήσει να ανοίξει τα παράθυρα στο Φως.  

Ας διαλογιστούμε πάνω σε όλα αυτά,  τη ζωή μας, τις σχέσεις, τις πεποιθήσεις και τις επιλογές μας.   Ζω;  αλλά πώς ζω;  Θα ζήσω;  Αλλά πώς θα ζήσω;

Ίσως η μεγαλύτερη σύγκρουση δεν θα είναι αυτή που θα συμβεί έξω από εμάς, αλλά μέσα μας.   Ίσως το μεγαλύτερο θάρρος να είναι αυτό που απαιτείται να δούμε στο φως την "οικία" μας.   Δεν γίνεται όμως διαφορετικά.    Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε χωρίς την κάθαρση.    Όλοι οι λαοί από αρχαιοτάτων χρόνων το ήξεραν αυτό.   Δεν υπάρχει θεραπεία χωρίς την κάθαρση,  δεν υπάρχει καινούργιο και γιορτή και τιμή,  χωρίς την κάθαρση.

Σε αυτή τη δύσκολη διαδικασία της κάθαρσης,  ευτυχώς δεν είμαστε μόνοι.  Τι χρειάζεται για να πετύχουμε την κάθαρση;     Πίστη.

Το ξωτικό που αγαπούσε τις λέξεις- Πρόσκληση στα παιδιά

 

Ένα Χριστουγεννιάτικο παραμύθι 

Ένα μαγικό μολύβι που γράφει κάποιες λέξεις στα χρώματα του Ουράνιου Τόξου,  ένα ξωτικό που διαβάζει ιστορίες και ένα κορίτσι που τις γράφει.

"Το ξωτικό που αγαπούσε τις λέξεις",  διατίθεται σε μορφή e-book από τις εκδόσεις Οσελότος,  και μπορείτε να το διαβάσετε ΔΩΡΕΑΝ.  Αναζητείστε το στη διεύθυνση  http://bit.ly/3rqOGz2 

Πρόσκληση στα παιδιά

Αν τα παιδιά που θα το διαβάσουν,  γράψουν μία ιστορία με λέξεις στα χρώματα του Ουράνιου τόξου,  ή ζωγραφίσουν λέξεις που θα επιλέξουν ή εικόνες,  ή οτιδήποτε άλλο τα εμπνεύσει,  μπορείτε να τα στείλετε στο e-mail: bitsianid@gmail.com (με το όνομα του παιδιού και ονοματεπώνυμο του Γονέα του).

Οι τρείς πρώτοι,  θα κερδίσουν από ένα βιβλίο της Μάρουελ από την συγγραφέα.  Μπορούν να επιλέξουν από τα δύο βιβλία της Μάρουελ:

Καλά Χριστούγεννα,  

Με αγάπη,  χαρά και πολλές όμορφες δημιουργίες!

Δήμητρα Μπιτσιάνη

Δράση - Μη δράση - Επίδραση!

 

Καθώς η εσωτερική ζωή αναπτύσσεται,  η συνείδησή μας αναπτύσσεται επίσης και μπορούμε να κατανοήσουμε τις ενέργειες που μας οδηγούν άλλοτε στη δράση και άλλοτε στη μη-δράση.

Πριν από κάθε δράση στον εξωτερικό κόσμο,  ένα ενεργειακό πεδίο νοητικών και συναισθηματικών δυνάμεων δρα στον εσωτερικό μας κόσμο.  

Καθώς μεγαλώνουμε,  η αντίληψή μας επίσης αναπτύσσεται.  Μπορούμε να φιλτράρουμε τις εξωτερικές επιρροές και τις προβολές του εγώ και να επιλέξουμε πώς και με ποιόν τρόπο θα δράσουμε.   

Από την παιδική και τη νεανική ηλικία,  που την καθορίζει περισσότερο η ορμή και επιθυμία της δράσης,  η ηλικία της ωριμότητας  συγκεντρώνει τις περισσότερες προϋποθέσεις για να μπορέσει κάποιος να δεχθεί την κατάσταση της μη-δράσης,  αποκομίζοντας οφέλη.

Τότε η κατάσταση της μη-δράσης,  αρχίζει να γίνεται μία κατάσταση αποδοχής και στον εσωτερικό μας κόσμο.     Πιστεύω,  πως κάθε άνθρωπος στη ζωή του,  έχει περάσει και θα περάσει και πάλι,  αυτή την κατάσταση της μη- δράσης,  όπου άσχετα με την εικόνα του προς τα έξω,  δηλαδή πως φαίνεται η ζωή του στους άλλους,  θα βιώσει τον μοναχικό δρόμο της επαφής με τον εαυτό του.  Είτε μέσα από γεγονότα που θα τον οδηγήσουν εκεί,  είτε μέσα από προκλήσεις που έχουν δρομολογηθεί για την ανέλιξή του,    κάθε άνθρωπος,  θα κληθεί να αντιμετωπίσει τον εαυτό του,  σε αυτή την κατάσταση της μη-δράσης. 

Η κατάσταση της μη-δράσης,  είναι ένα προσωπικό βίωμα.  Γι' αυτό μπορούμε να την ορίσουμε ως έναν "ιερό χώρο",  όπου ο καθένας μας δίνει τις μάχες του,  περπατά σε άγνωστους τόπους,  βιώνει την "σιωπή" του, αποδέχεται τις απώλειές του και δέχεται τις ευλογίες του.   Η μη-δράση,  είναι ένα πεδίο γέννησης νέων ενεργειών που θα καθορίσουν τις επόμενες δράσεις μας,  αλλά το κυριότερο αφορά την προσωπική μας αλλαγή και μεταμόρφωση, που θα μας οδηγήσει στο επόμενο στάδιο,  αυτό της επίδρασης.

Για να γνωρίσεις,  πρέπει πρώτα να βιώσεις.  Αυτό το πεδίο της μη-δράσης,  είναι ουσιαστικά το πεδίο του βιώματος.   Κατανοώντας αυτά που μας συμβαίνουν ή μας έχουν συμβεί,  μπορούμε  να ενεργήσουμε με πολύ καλύτερο τρόπο στη ζωή μας.   Κι εδώ δεν έχει σημασία ποια είναι η ζωή σου και η προσωπικότητά σου,  πόσο έχεις εντρυφήσει σε θέματα πνευματικά ή όχι,  αλλά πόσο η καρδιά και ο νους έχουν καταφέρει να ανέλθουν σε πεδίο από αυτό που ήταν πριν.  

Η επίδραση λοιπόν,  μπορεί έτσι να γίνει ένα έργο αγάπης και βοήθειας,  στον εαυτό μας και στους γύρω μας,  εφόσον όλο αυτό που βιώσαμε στην κατάσταση της μη-δράσης,  έφερε θετικά αποτελέσματα.   Η επίδραση αυτή μπορεί να φέρει επίσης τέτοια δυναμική,  που να μην χρειάζεται να εκδηλωθεί στον εξωτερικό κόσμο,  αλλά να επιδρά από τον εσωτερικό πυρήνα μας.   Θα γίνει βέβαια κάποια στιγμή εμφανής μέσα από τον λόγο και τις πράξεις μας.   

Καθώς οι ενέργειες στη Γαία ανελίσσονται,  οτιδήποτε ζει και υποστηρίζεται από αυτήν,  ανελίσσεται επίσης.   Η εσωτερική μας στάση προς αυτήν,  τους συνανθρώπους, τα ζώα,  τα δέντρα και τα άλλα όντα και τα στοιχεία της,  μπορούν να δέχονται  πλέον την δική μας επίδραση.

Ζούμε μία μεγάλη πρόκληση και βρισκόμαστε τόσο σε εξωτερικό όσο και σε εσωτερικό πεδίο,  σε μία κατάσταση μη-δράσης.  Από αυτήν την κατάσταση,  ελπίζω και εύχομαι να επι-δράσουμε από ένα ανώτερο πεδίο από αυτό που βιώνουμε τώρα,   δημιουργώντας αυτό το ανώτερο πεδίο που θα καταφέρουμε να εγκαθιδρύσουμε μέσα μας. 

Σας αφιερώνω φίλες και φίλοι,  αυτό το ποίημα που περιέχεται στην ποιητική συλλογή μου "Ξεχασμένα φτερά", με τίτλο το "Περιβόλι της καρδιάς".

Το περιβόλι της καρδιάς

 

Άνοιξε σου λέω

Άνοιξε περιβόλι

Αν έχεις ωραία για βρώση φρούτα

και λουλούδια στα χρώματα του τόξου τ’ Ουρανού

σαν έχεις λεμονανθούς ν’ ανεμίζουν στα όνειρα

άνοιξε περιβόλι.

Μιαν ελιά να 'χεις και φθάνει

θα έρχεται μαζί της κι η Θεά!

Αχ! περιβολάκι της καρδιάς

Αν λειώσαν τα ξερά

και τ’ αγκάθια μαλάκωσαν

απ’ της βροχής το νερό το αθάνατο

άνοιξε σου λέω.

Τόσα αρώματα που έχεις και γιατρικά

πως οι Θεοί για σένα μονάχα νομίζεις τα ’δωσαν;

Αμβροσία Ψυχής

και νέκταρ της Γαίας!

Αντίδωρο να κοινωνάς

Μια χαρά μοιρασμένη

στου Ήλιου τα μερτικά

που τόσα χρόνια περιμένει!

Ποιητική συλλογή "Κόσμος"