Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2020

Ακολουθώντας τη φυσική εξέλιξη.


Η φύση,  υπόκειται στους Κοσμικούς Νόμους,  έτσι ότι εκδηλώνεται και περιλαμβάνεται σε αυτή,  ακολουθεί αυτούς τους Νόμους.

Η βαθύτερη γνώση και παρατήρηση,  μας οδηγεί πάντα σε αυτούς τους Κοσμικούς Νόμους.    Για να εξελιχθούμε ως ανθρώπινα όντα,  χρειάζεται να μάθουμε και να ακολουθήσουμε όσο περισσότερο γίνεται τους νόμους αυτούς,  δηλαδή να εναρμονιστούμε με την εκδήλωση του Θείου Νου,  στον Κόσμο μας.     

Ξεκινώντας από τον εαυτό μας,  την ανθρώπινη φύση μας δηλαδή,  που είναι η προϋπόθεση για τη σύνδεσή μας με τον Κόσμο,  ακολουθούμε από την αρχή της ζωής μας,  μέχρι το τέλος της,  μια διαδρομή εξέλιξης και ανέλιξης,  από τη βάση της ζωής που είναι το πρώτο ενεργειακό μας κέντρο "τσάκρα",  μέχρι το έβδομο,  αυτό της Κεφαλής.   Τα τσάκρας ή τροχοί, τροφοδοτούν ενεργειακά  με συμπαντική ενέργεια  το φυσικό μας σώμα,  μέσω του νευρικού συστήματος, των ενδοκρινών αδένων και τελικά μέσω του αίματος το φυσικό μας σώμα,  αλλά επεκτείνονται και έξω από αυτό,  ενεργώντας πάνω στα ενεργειακά μας σώματα.

Η λειτουργία τους και η δομή τους,  μας δείχνουν κατά κάποιον τρόπο,  έναν δρόμο.  Ακολουθώντας έτσι αυτή τη διαδρομή,  μπορούμε να δούμε τις πολλές διαστάσεις που η ανθρώπινη φύση δύναται να εκδηλώσει έργο κατά τη διάρκεια μιας ανθρώπινης ζωής.

Στα πρώτα χρόνια της ζωής του,  κατά την βρεφική ηλικία,  ο άνθρωπος δονείται και αναπτύσσεται πάνω στο πρώτο  (Μουλαντάρα),   που βρίσκεται στη βάση της σπονδυλικής στήλης, ανάμεσα στον κόκκυγα.   Συνδεόμαστε με τον κόσμο γύρω μας  καλύπτοντας τις φυσικές λειτουργίες και αισθήσεις μας.   Το μωρό θέλει να τραφεί,  να επιβιώσει,  να αναπτυχθεί.  Ο νέος,  θέλει να αναπαραχθεί,  να γεννήσει.   Οι δονήσεις του κέντρου αυτού,  εκδηλώνονται με το κόκκινο χρώμα και ο αδένας στον οποίο επενεργεί η κοσμική ενέργεια είναι τα επινεφρίδια. 

Κατά την παιδική και εφηβική ηλικία,  μαζί με το πρώτο ενεργειακό μας κέντρο,  αναπτύσσεται το αμέσως επόμενο που βρίσκεται κάτω από τον αφαλό και αναφέρεται ως ιερό τσάκρα. Αυτό δημιουργεί τον συναισθηματικό μας κόσμο και μας συνδέει με τους άλλους γύρω μας,  μέσα από τον θετικό ή αρνητικό πόλο κάθε ενέργειας που εκδηλώνεται ως συναίσθημα, π.χ. αγάπη-μίσος,  φόβος-τόλμη,  χαρά- λύπη κ.ο.κ.   Μπορούμε να πούμε ότι εδώ,  ένας κόσμος γεννιέται.   Το συν-αίσθημα είναι η σύν-δεσή μας με τον Κόσμο και η δημιουργία του μέσα μας.  Η δόνηση του χρώματος αυξάνεται σε πορτοκαλί.  Επενεργεί στους γεννητικούς αδένες.

Ανεβαίνοντας στο τσάκρα του Ηλιακού πλέγματος που αναφέρεται ως Μανιπούρα - διαμάντι,  ο συναισθηματικός μας κόσμος εκδηλώνεται μέσω της νοητικής μας ζωής.  Πως εγώ βρίσκομαι μέσα στον Κόσμο και πως επενεργώ μέσα του.  Από την γέννηση στην εκδήλωση.  Η δύναμη και η κατάχρησή της,  η έκφραση των συναισθημάτων και το σώμα,  εκδηλώνονται εδώ.   Οι χορευτές έχουν πάντα ψηλά το ηλιακό τους πλέγμα,  θέλοντας να δηλώσουν την παρουσία του σώματος και την ισχύ της ύπαρξής τους.  Αν το ηλιακό πλέγμα πέσει,  όλο το σώμα πέφτει.   Είναι "αυτό" που στέκεται στη ζωή και εκφράζει τον συναισθηματικό εαυτό μας.  Εδώ το χρώμα επιταχύνεται σε κίτρινο, η ενέργεια επενεργεί στο Πάγκρεας και ελέγχει το στομάχι,  το ήπαρ, τη χολή και το νευρικό σύστημα.  Ο έφηβος εκφράζει τον κόσμο που έχει προσλάβει ως παιδί και ο νέος ενήλικας κτίζει τη ζωή του ως ανεξάρτητο άτομο.

Το τέταρτο Τσάκρα,  αυτό που εδράζει στο κέντρο της καρδιάς (Αναχάτα),  είναι η μεγάλη γέφυρα που ενώνει τα τρία προηγούμενα τσάκρας που βρίσκονται στο κατώτερο κέντρο του σώματος με τα τρία ανώτερα.   Είναι ένας ισχυρός τροχός που μεταβολίζει την ενέργεια της αγάπης και μας συνδέει με τον Θείο Νου του Κόσμου.   Δημιουργεί την εμπιστοσύνη και συνδέεται με τον θύμο αδένα.  Δονείται ακόμα ψηλότερα στο πράσινο χρώμα και ελέγχει την καρδιά,  το πνευμονογαστρικό νεύρο και το κυκλοφορικό σύστημα.   Είμαι ο ενήλικας,  αυτός που μπορεί να σταθεί με αυτάρκεια μέσα στον Κόσμο,   να μεταμορφώσει τα συναισθήματα που δημιουργεί ο κόσμος μέσα του,  σε πίστη και εμπιστοσύνη, για να επεκταθεί στις ανώτερες διαστάσεις του.  Όταν το Αναχάτα είναι αρμονικό και λειτουργικό,  τραγουδά,  αυτός ο εσωτερικός ήχος,  γίνεται αντιληπτός από..

το Βισούντι,  το τσάκρα του λαιμού,  όπου η αγάπη γίνεται συνειδητή,  και ακολουθεί τη θεία θέληση.  Γεννηθήτω το θέλημά σου.   Ο Ανώτερος εαυτός μας,  εκδηλώνει τη  θεία θέληση.  Γίνεσαι δημιουργικός, είσαι αυθεντικός.  Δονείται στο μπλε, ενεργεί μέσω του θυροειδούς, ελέγχει τους βρόγχους, τα όργανα του λόγου, τους πνεύμονες και τον πεπτικό σωλήνα. 

Το ΑΤΖΝΑ, το τσάκρα του Τρίτου Ματιού, η ΠΑΡΑΔΟΣΗ. Το κέντρο της θέλησης θέλει να παραδοθεί, χρειάζεται δύναμη γι' αυτό.  Ο κόσμος αποκαλύπτει ένα ανώτερο μέρος του, μέσω της διαίσθησης και της ενόρασης και δύναται να υλοποιήσει, εφόσον σχετίζεται με την ουράνια αγάπη.   Οι κοσμικοί νόμοι επιτρέπουν να υλοποιήσεις,  εφόσον έχεις ενδιαφέρον για την προστασία κάθε μορφής ζωής  και ακολουθείς τους νόμους.   Όλα είναι σε θεία τάξη.  Το χρώμα που δονείται έχει ανέβει στη συχνότητα του μωβ (ιόχρουν πεδίο).  και ενεργοποιείται μέσω της υπόφυσης.  Ο σοφός γέροντας- γερόντισσα είναι εδώ.  Ο θεραπευτής,  η ολοκλήρωση του έργου της Αρχαίας ψυχής.

Το τσάκρα του Στέμματος (ΣΑΧΑΣΡΑΡΑ- Χιλιοπέταλος λωτός),  είναι η σχέση μας με την ανώτερη σοφία και διάνοια.  Η επίτευξη της ενότητας και η ολοκλήρωση της ύπαρξης.  Δονεί την επίφυση και από το ιώδες μεταβαίνει στο λευκό, την υψηλότερη συχνότητα φωτός.  Μέσω αυτού,  αφήνουμε το φυσικό μας σώμα και επιστρέφουμε στον ανώτερο εαυτό μας.  

Οι διαστάσεις του ανθρώπου,  επεκτείνονται πέρα από το φυσικό του σώμα και τα τσάκρας αυτά,  σε ακόμη ανώτερα αλλά και ακόμα μικρότερα-δευτερεύοντα,  που όλα έχουν σκοπό την καλή λειτουργία,  την υγεία και την εξέλιξή του.  

Το πιό σημαντικό ίσως,  δεν είναι μόνο η γνώση,  αλλά η συνείδηση του εαυτού μας.  Γνωρίζουμε τι είμαστε,  γνωρίζουμε την αληθινή διάσταση της ύπαρξής μας;  Ζούμε περιορισμένοι στη λειτουργία των κατώτερων τσάκρας μας,  ζούμε χωρίς τη συνείδηση των δυνατοτήτων μας.   Φοβόμαστε τα γηρατειά και θέλουμε να παραμείνουμε νέοι,  όσο το δυνατόν περισσότερο ελκυστικοί και σεξουαλικά ενεργοί,  λες και αυτό μονάχα δίνει νόημα στη ζωή μας και παραμένουμε στις ανάγκες της επιβίωσης,  του συναισθηματικού κόσμου που δεχθήκαμε και στη συνέχεια δημιουργήσαμε,  παραμένοντας στο φόβο και μην τολμώντας να περάσουμε τη γέφυρα του κέντρου της καρδιάς.

Δεν σημαίνει πως ανεβαίνοντας στα ανώτερα τσάκρας,  καταργούμε την λειτουργία των κατωτέρων,  αλλά ότι περνώντας τα χρόνια και έχοντας την τύχη και την ευκαιρία να ζήσουμε μιά μακρόχρονη ζωή,  είναι καλό να ακολουθήσουμε τους Κοσμικούς Νόμους και να μεταστοιχειώσουμε τις ανάγκες ενός εξαρτημένου μωρού, ενός παιδιού και ενός εφήβου,  σε εκείνη ενός αληθινά "ενήλικου",  αυτού που ζει μέσα στη πραγματική του ηλικία και τη διάστασή της.   

Οι Κοσμικοί νόμοι, είναι πριν από εμάς και θα είναι και μετά από εμάς.  Είμαστε ολοκληρωμένα όντα με όλες τις δυνατότητες να ολοκληρώσουμε την πορεία μας μέσα από την ανθρώπινη ύπαρξή μας.  Η γνώση έχει δοθεί,  δεν μένει παρά η επιλογή μας.  Θα παραμείνουμε στην ανάγκη για την επιβίωση του βρέφους μέσα μας ή θα τολμήσουμε να επεκταθούμε στις ανώτερες διαστάσεις μας,  που μας συνδέουν μέσα από τους κοσμικούς νόμους με τον αληθινό Κόσμο ;








Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2020

Εγώ Ειμί!

  


Ζούμε στην εποχή που από το "Εγώ", η Ανθρωπότητα καλείται να περάσει  στο "Εγώ Ειμί".   Καλείται να αφήσει πίσω της το φόβο και την έλλειψη, τον διαχωρισμό και τον φθόνο.

Γι' αυτό καταρρέουν όλα αυτά που στηρίζονται πάνω στις ενέργειες του μικρού εγώ της ανθρωπότητας και γι' αυτό το λόγο έχουμε μεγάλες αναταραχές και συγκρούσεις,  μεταξύ της παλιάς ενέργειας που έχει απαγκιστρωθεί στις παλιές πρακτικές και εξουσίες και της νέας που έρχεται να αποκαλύψει τη ρίζα κάθε πράγματος και να αντικαταστήσει τον φθαρμένο και περιορισμένο εαυτό μας.  Τίποτα φθαρμένο δεν θα μπορέσει να επιζήσει μέσα σε αυτό το νέο πεδίο που βρίσκεται ήδη εδώ και που κάποιοι μιλούν γι' αυτό ως "η πέμπτη διάσταση",   " η αποκάλυψη",  ή ο κύκλος του "μεγάλου ενιαυτού".

Σ' αυτή την μεγάλη αλλαγή,  που κυοφορείται εδώ και χρόνια,  θυμίζοντας λίγο την κλεψύδρα του χρόνου,  καθώς αυτή αδειάζει σταδιακά,  καλούμαστε να κάνουμε τη δική μας μετατόπιση πάνω στο εκκρεμές της ζωής μας.   

Είναι ατομική αυτή η αλλαγή;   Είναι ατομική και συλλογική, καθώς όλοι είμαστε ένα.   Όλοι είμαστε μονάδες του μεγάλου ΠΑΝΤΟΣ,  αλλά ατομικά ο καθένας κινείται στο δικό του ρυθμό και συχνότητα.

Η εποχή που ζούμε,  μας δίνει την ευκαιρία να ανεβάζουμε τις δονήσεις μας και να εναρμονιστούμε με την Εγώ Ειμί παρουσία μας,  δηλαδή τον Ανώτερο Εαυτό μας.

Διαλογιζόμενοι ως παρατηρητές πάνω στην προσωπική μας ζωή,  έχουμε τη δυνατότητα να δούμε τις επιλογές που κάνουμε στη ζωή μας,  που βασίζονται σε πεποιθήσεις και να εξετάσουμε αυτές τις πεποιθήσεις.   Να δούμε τη "ρίζα" τους,  το αν πραγματικά είναι δικές μας,  τους περιορισμούς που μας ορίζουν,  και κυρίως σε τι μας εξυπηρετούν.

Να αναγνωρίσουμε πως ο κόσμος στον οποίο έχουμε επιλέξει να ζούμε,  είναι κυρίως υλιστικός,  αγνοώντας τις ουσιαστικές μας ανάγκες που βασίζονται στις κοσμικές αξίες και τους νόμους.   Η πορεία μας μέχρι σήμερα,  απέδειξε πως είναι αδιέξοδη η ζωή της ανθρωπότητας που βασίζεται στην απληστία και την εξουσία της ύλης,  που δεν είναι παρά ενέργεια σε χαμηλή δόνηση.

Δεν χρειάζεται να εγκαταλείψουμε το εγώ μας,  παρά μόνο να το συνδέσουμε με το Ειμί.  Το ΕΙΜΑΙ  είναι η άχρονη ουσία μας, δίπλα στην παρουσία του εγώ, που είναι πεπερασμένη.  Το χαρακτηρίζει η αυτάρκεια,  η γαλήνη και η κυριαρχία του.   Δεν εξαρτάται από τις πεποιθήσεις του εγώ που για να νοιώσει καλά,  χρειάζεται την εξουσία και την κυριαρχία γύρω του.   Δεν χρειάζεται την αναγνώριση και την αποδοχή.

Η διαδικασία αυτή δεν είναι εύκολη,  ούτε είναι χαριστική.  Γίνεται με την υποστήριξη των Νόμων και των Όντων ανωτέρων διαστάσεων της δικής μας,  αλλά εξαρτάται από τους δικούς μας αγώνες και μάχες.

Είναι δύσκολο να αφήσουμε πίσω μας τον γνωστό και "ασφαλή" κόσμο που ζούμε,  αλλά είναι πραγματικά υπέροχο όταν απελευθερώνουμε τον εαυτό μας  και την "όρασή" του,  από το δάκτυλο που δείχνει στο δάσος,  στο δάσος.

Εγώ Ειμί.










Πρότυπο ή Πρωτότυπο ;

  Πόσες φορές σε έχουν συγκρίνει;  Από μικρό παιδί, βασανίζεσαι να μοιάσεις στα "επιτυχημένα" πρότυπα που κάποιοι καθορίζουν, ανά ...