Τα νήματα του φόβου.

Τα νήματα του φόβου, είναι τις πιό πολλές φορές αόρατα.  Για να τα δεις, χρειάζεται να κοιτάξεις μέσα στις επιλογές σου,  το περιβάλλον σου και κυρίως μέσα στον εαυτό σου.   Τα νήματα του φόβου,   κινούνται σχεδόν πάντα από εστίες που θέλουν να σε χειραγωγούν,  και  να ελέγχουν την ενέργειά σου.  
Βασίζονται στη θεμελιώδη αιτία του φόβου που έχουμε για τον θάνατο,  που ενώ από τη φύση της είναι μία υγιής λειτουργία της ύπαρξής μας,  έχει εκμεταλλευτεί και χρησιμοποιείται παραμορφωτικά έως και διεστραμμένα.
Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε καθημερινά, με εκρήξεις βίας,  ασθένειες,  έλλειψη επικοινωνίας και συνεργασίας,  αποκοπή από τις αρχές και την αρμονία της Φύσης,  καταστροφή και αυτοκαταστροφή.
Όταν τα γεγονότα γίνονται κρίσιμα,  τότε είναι που ο φόβος  γίνεται κυρίαρχο μέσο εξουσίας.  Μας παρουσιάζουν πάντα το χειρότερο,  τα σενάρια καταστροφής γιγαντώνονται,  με αποτέλεσμα το μυαλό μας να πλήττεται από όλον αυτό τον απειλητικό κόσμο.  
Οι άνθρωποι με τις μικρότερες αντιστάσεις και αυτοί που περνούν πραγματικά δύσκολα,  είναι οι πιο ευάλωτοι.   Επίσης, όταν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε την αρνητική πλευρά του κόσμου (μισοάδειο ποτήρι).
Η αρνητική πλευρά του κόσμου,  καλλιεργείται με πολλούς τρόπους στη ζωή μας,  από τη γέννησή μας.   Είναι ένα πλαίσιο και ένα πλέγμα,  μέσα στο οποίο βυθιζόμαστε,  πολλές φορές χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε,  αλλά υπάρχει τρόπος να βγούμε από αυτό.
Παρατηρείστε λοιπόν τι είναι αυτό που σας καταθλίβει,  σας εντυπώνει άσχημες ενέργειες,  σας απωθεί,  σας κεντρίζει το αρνητικό ενδιαφέρον π.χ. από περιέργεια,  σας βολεύει από συνήθεια, σας δημιουργεί ψευδή ασφάλεια,  σας δίνει εύκολες λύσεις.  Παρατηρείστε το αρνητικό μοτίβο που κινείστε, αν συμβαίνει αυτό και αναρωτηθείτε:  " Τι μου προσφέρει αυτό;"
Παρατηρείστε επίσης,  τι είναι αυτό που σας κάνει να νοιώθετε όμορφα και ελεύθερα,  που παίρνει τα ψυχικά σας βάρη,  που σας δίνει δύναμη,  που σας προσφέρει δημιουργικές ιδέες,  που σας ελευθερώνει από αρνητικά συναισθήματα και σκέψεις,  τόσο για τον εαυτό σας, όσο και για τους άλλους.
Υπάρχουν πολλές θετικές πηγές,  όπως η Τέχνη που ωφελεί την Ψυχή (σε αντίθεση με την μαύρη τέχνη που παρατηρούμε στις μέρες μας),  η μελέτη,  η επαφή με τη Φύση,  η Ψυχαγωγία κ.α.  
Βασική αρχή είναι η ειλικρίνεια με τον εαυτό μας,  τι μου αρέσει και τι επιλέγω να κάνω, χωρίς επίκριση.  Η αποδοχή του εαυτού μας και η αποδοχή των διαφορετικών κόσμων, που έτσι κι αλλιώς υπάρχουν.
Σημείο Πνευματικής εξέλιξης ενός πολιτισμού,  δεν είναι επίσης η αποφυγή του φυσικού θανάτου, αλλά η επέκταση της αντίληψης του Κόσμου και των Νόμων που τον διέπουν.
Από το εξαιρετικό βιβλίο του ΓΟΥΑΙΗΝ ΝΤΥΕΡ, "Να κινείς τα δικά σου νήματα" - Μη γίνεσαι θύμα κανενός,   το ποίημα του Gayle Spanier Rawlings : " Κίνησε μόνος σου τα νήματά σου".

Κίνησε μόνος σου τα νήματά σου

Αόρατα νήματα
μας δένουν
με τους φόβους μας.
Είμαστε η μαριονέτα
κι ο αφέντης της μαζί,
θύματα της προσδοκίας μας.
Μεταξωτά νήματα τραβούν,
χέρια και πόδια
τινάζονται, πηδούν.
Χορεύουμε όπως προστάζει η μουσική
των φόβων μας
Σώματα ζαρωμένα
παιδιά κρυμμένα, παίζοντας θέατρο
Κάτω απ' αυτό το βράχο
Πίσω απ' αυτό το δέντρο
Κάπου, παντού
Τίποτε δεν ελέγχουμε.
Κίνησε μόνος σου τα νήματά σου
Μπες μέσα στο σώμα σου
και στο ρυθμό της ζωής σου
Κόψε τα δεσμά σου
άπλωσε το χέρι σου στο 
Άγνωστο
Περπάτησε στο σκοτάδι
Άνοιξε τα χέρια σου
στο αγκάλιασμα του ανέμου
Κάνε τα φτερά
για να πετάξεις
GAYLE SPANIER RAWLINGS

Πόσο Μεγάλος είσαι;

Μεγαλώσαμε κυνηγώντας το όνειρο.  Σαν τον λαγό με το καρότο.  Μεγαλώσαμε κυνηγώντας την εικόνα, τα μπράβο, την επιτυχία...  

Μεγαλώσαμε και ανακαλύψαμε την απάτη που τόσο έξυπνα στήθηκε πίσω από την πλάτη μας.   Αυτή την απάτη,  την αντιληφθήκαμε όταν ανακαλύψαμε πως πίσω από την εικόνα μας ΕΙΝΑΙ κάτι Ανώτερο, πως πίσω από τα μπράβο ΕΙΝΑΙ η αποδοχή και πίσω από την επιτυχία, ΕΙΝΑΙ η αυτοεκπλήρωση.

Μεγαλώσαμε και μάθαμε να αναγνωρίζουμε τους μικρούς ανθρώπους.  Αυτούς που ενώ έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τον Κόσμο μας προς το καλύτερο,  επιμένουν να κρατούν τα σκήπτρα της "εξ-ουσίας" τους,  με τη βία και την ύβρη.   

Μεγαλώσαμε και βλέπουμε, ότι οι Μεγάλοι άνθρωποι,  νοιάζονται και συμμετέχουν με τις δυνάμεις τους στην θετική πορεία των άλλων.

Μεγαλώσαμε και μάθαμε πως οι Μεγάλοι άνθρωποι δεν φοβούνται.

Μεγαλώσαμε και μάθαμε να λέμε ΟΧΙ, σε ότι επιμένει να μας κρατά μικρούς.

Καλή Κυριακή!

Η Χαρά της Ψυχής!

Η Χαρά της Ψυχής είναι η υψηλότερη δόνηση.  

Η Χαρά της Ψυχής είναι η αλλαγή από εκείνο το πεδίο της ανησυχίας,  της πλήξης και των αδιεξόδων,  σε ένα πεδίο υψηλών κραδασμών που επηρεάζουν όλη μας την ύπαρξη.

Πότε η Ψυχή μας έχει χαρά;  Όταν βρισκόμαστε στο δρόμο που έχει επιλέξει.  Όταν οι επιλογές και οι δράσεις μας είναι σύμφωνες με τα δικά της σχέδια.  

Πώς μπορώ να γνωρίζω τα σχέδια της Ψυχής μου;   Να αφουγκράζομαι.

Πως να αφουγκράζομαι;   Να σταματώ για λίγο το τρέξιμο της καθημερινότητας.  Να ησυχάζω.  Να δίνω χρόνο στην επανεξέταση των τρόπων που λειτουργεί το μυαλό μου.  Επειδή πολύ συχνά έως σχεδόν πάντα,  το μυαλό μας λειτουργεί με τα παλιά δεδομένα του.   Παίρνει ως δεδομένα, αυτά που έχει καταγράψει και εμμένει ακόμα και αδικαιολόγητα να προσαρμοστεί στις αλλαγές.

Το σπουδαιότερο όμως, είναι να μπορώ να αντιλαμβάνομαι εκείνα τα μηνύματα που λαμβάνω από το πεδίο της Ψυχής μου,  που έρχονται ξαφνικά και ως από μηχανής θεός, να μου δείξουν ένα εντελώς καινούργιο εν-δεχόμενο.   Παρατηρείστε αυτές τις "αναλαμπές".  Κάνουν την εμφάνισή τους  χωρίς να σκέφτεστε το συγκεκριμένο θέμα,  είναι λιτές, έως λακωνικές.   Άλλες φορές μπορεί να έρχονται ως πληροφορίες ή ερεθίσματα μέσα από άλλους ανθρώπους και με άλλους ακόμα τρόπους.   Όσο περισσότερο αντιλαμβάνεστε αυτό το πεδίο πληροφορίας και σύνδεσης, τόσο συχνότερα θα έχετε την καθοδήγηση που σας οδηγεί στο σκοπό της Ψυχής σας.

Η θετική αλλαγή στην ανθρωπότητα,  έρχεται στην εποχή αυτή,  με την αναγνώριση και την αποδοχή του υψηλότερου και σπουδαιότερου πεδίου της, που είναι το πεδίο της Ψυχής της.

H ενοποίηση των εποχών της ανθρωπότητας.

Όταν έρχονται έτσι ξαφνικά τα μηνύματα,  δεν μπορείς να τα παρακάμψεις.  Επειδή γνωρίζουμε πλέον ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο.  Ακριβώς έτσι μεταφράστηκε το μήνυμα στο μυαλό μου.  " Η ενοποίηση των εποχών της ανθρωπότητας". Ας το αφήσω λοιπόν να αναπτυχθεί.

Βρισκόμενοι σε αυτή τη στιγμή του χρόνου,  με γεγονότα που υπερβαίνουν ότι είχαμε στο μυαλό μας  για την πορεία της ανθρωπότητας,  μπαίνουμε σε μιά νέα κατάσταση αντίληψης της ύπαρξής μας πάνω στον πλανήτη Γη.    Αυτή η νέα κατάσταση,  πέρα από την αντιμετώπιση των προβλημάτων για την επιβίωσή μας σε βιολογικό επίπεδο,  μας ωθεί να σταθούμε απέναντι στον εαυτό μας.

Αυτή η νέα κατάσταση ενοποιεί όχι μόνον όλους τους ανθρώπους  που ζουν τώρα κάτω από το κοινό πρόβλημα ενός "ιού", αλλά ενοποιεί και όλες τις εποχές της ανθρωπότητας.  

    

Κάνοντας έναν διαλογισμό

Μπαίνοντας σε θέση χαλάρωσης,   αφήνω τον Παρατηρητή που είμαι να προβάλει  ένα δικό του κομμάτι, που μπορώ να τον ονομάσω ως " Ταξιδευτή".   Ο Ταξιδευτής μπορεί να έχει τα δικά μου χαρακτηριστικά ή άλλα.  Μέσω αυτής της προβολής, εγώ,  ο Παρατηρητής, μπορώ  να περπατήσω μέσα στους χρόνους της ανθρωπότητας.      

Ο Ταξιδευτής έχει τη δική του ελευθερία να κινείται μέσα στους χρόνους και τους τόπους, όπως αυτός επιθυμεί.  Δεν ακολουθεί καμία λογική σειρά, αλλά μεταφέρεται ως χρονοταξιδιώτης  μπαίνοντας και βγαίνοντας σε εικόνες και δράσεις που αντικατοπτρίζουν εποχές της ανθρωπότητας.

Παρατηρώ μέσω του ταξιδευτή.   Τις εξωτερικές εικόνες,  δηλαδή, τα ρούχα,  τη γλώσσα που ομιλούν, τις δράσεις,  το φυσικό περιβάλλον,  τα τοπία,  τα πρόσωπα που περιλαμβάνονται,  αλλά και  τις σκέψεις και τα συναισθήματα.  Στην ατμόσφαιρα που τους περιβάλλει,  βλέπω σχεδόν υλοποιημένες τις πεποιθήσεις τους.   

Ακούω ήχους που συνοδεύουν τις εικόνες,  ιαχές πολέμου,  χειροκροτήματα,  μουσικές άρπες,  τύμπανα...... Οι ηλικίες των ανθρώπων εναλλάσσονται,  παιδιά, νέοι, γέροι... ξανά το ίδιο, σαν να μην υπάρχουν ηλικίες,  παρά μόνο εικόνες που αλλάζουν.   Το ίδιο γίνεται και με τις εποχές.... Φθινόπωρο, Χειμώνας, Άνοιξη, Καλοκαίρι.... εναλλάσσονται.

Σ' αυτό το ταξίδι,  που πολλές φορές με οδηγεί σε μέρη άγνωστα,  εγώ είμαι απλώς ο παρατηρητής.   Αφήνω τον ταξιδιώτη να μπει και να βγει όσες φορές θέλει.   Όταν σταματήσει,  τον απορροφώ μέσα μου.     Όλες εκείνες οι εμπειρίες του,  είναι τώρα δικές μου.

Μένοντας σε αυτή τη στάση διαλογισμού,  ο Παρατηρητής, παραμένει τα μέγιστα ενεργός.   Οι δονήσεις των ενεργειών  που προκλήθηκαν από τα ταξίδια της προβολής μου,  μαζεύονται όλες σε ένα κέντρο και περιστρέφονται,  μέχρι να μείνει ο κεντρικός πυρήνας τους.

Μένοντας σε αυτή τη στάση διαλογισμού,  παρατηρώ αυτόν τον κεντρικό πυρήνα της ανθρωπότητας.   Το θετικά και τα αρνητικά φορτία.   

Αφουγκράζομαι τους οδηγούς μου.

Καταγράφω τις οδηγίες τους.

Ενοποιώντας όλα αυτά τα κομμάτια της ανθρωπότητας  που η προβολή μου έδειξε,  παίρνω την ευθύνη  να  δια-φοροποιήσω  όπου χρειάζεται τα φορτία.  Ενοποιώντας όλα αυτά τα κομμάτια της ανθρωπότητας που παρατήρησα,  τα συγ-χωρώ.    

Ενοποιώντας όλα αυτά τα κομμάτια της ανθρωπότητας,   αναγνωρίζω τις δικές μου πράξεις και πεποιθήσεις,  μέσα σε όλες τις εποχές της ανθρωπότητας.  Αφουγκράζομαι τον Παρατηρητή και καταγράφω τις οδηγίες του.