Τα " Ξεχασμένα Φτερά", στο Φεστιβάλ Βιβλίου στο ΖΑΠΠΕΙΟ.

Τα "Ξεχασμένα φτερά",  είναι αφιερωμένα στην ενθύμηση!
 

Τα ξεχασμένα φτερά,  πήραν τον τίτλο τους από το ομώνυμο ποίημα της συλλογής.    

Κάθε ποίημα,  είναι η έμπνευση,  η σύνδεση και η πληροφορία,  η  ανάμνηση και η  προσωπική εμπειρία και γνώση,  που ρέουν από τον εσωτερικό Λόγο,  για να μεταφραστούν σε λόγο και ρυθμό.

Πολλές φορές έγραψα ξαφνικά, έτσι όπως ήρθαν απρόβλεπτα οι λέξεις,  άλλες φορές έγραψα μετά από επίσκεψη σε αρχαίους Ελληνικούς ναούς,  όπως αυτόν της Δήμητρας στην Ελευσίνα (Το στάχυ) και της Αρτέμιδας στη Βραυρώνα (Ιέρειες),  πάντοτε όμως,  χωρίς καμία σκέψη για αυτό που συνέθεσε στο τέλος η συλλογή αυτών των ποιημάτων,  που παρουσιάζονται στο βιβλίο, με τη σειρά που γράφτηκαν.    Η ιδέα της πληροφορίας,  ήρθε αφού και το τελευταίο ποίημα είχε γραφτεί και μέσα μου γνώριζα ότι η συλλογή αυτή είχε ολοκληρωθεί.  Μελετώντας με τη σειρά τα ποιήματα,  αναγνώρισα τότε ότι  είχα μπροστά μου έναν κώδικα,  που με οδηγούσε από το ξέφωτο της Ψυχής,  δηλαδή το χώρο και το χρόνο που χρειαζόμαστε ατομικά,  στα βήματα που θα μας οδηγήσουν στην Ουράνια Πατρίδα μας.   

Το βιβλίο θα βρίσκεται στο περίπτερο του Οσελότου καθ' όλη τη διάρκεια της έκθεσης  και εγώ  την Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου, 6-8 το απόγευμα.

Τα υπόλοιπα βιβλία μου :  "Ο Ονειρευτής"  ποιητική συλλογή του 2017

                                                " Μάρουελ και Ναρού"  παραμύθι, 2018

                                                " Μάρουελ",  παραμύθι, 2016

θα βρίσκονται επίσης στο περίπτερο του Οσελότου.

Θα χαρώ να σας δω!

Ένα χαμόγελο του Θεού  

είναι η ζωή!

Χαμογέλα!

Δήμητρα

Αφθονία, ιδιότητα των Θεών!

Τώρα μου ήρθε, καταμεσήμερο,  ξαφνικά και απρόσμενα, όπως συνήθως,  η εικόνα ενός θεού,  να ίπταται μπροστά τα μάτια του νου μου και μέσα σε χρόνο ελάχιστα μετρήσιμο, να λέει με τον θεϊκό του λόγο, κάτι σαν:

Πως μπορείτε να σκέφτεστε ένα θεό ζηλότυπο;   Αν υπάρχει τέτοιος,  δεν είναι Θεός.  Για φθόνο,  ούτε να το βάλετε στο μυαλό σας.  Αυτά είναι ανθρώπινα θέματα.  Άντε και για κάποιους που νομίζουν πως είναι Θεοί, αλλά στα αλήθεια δεν είναι.  

Γιατί,  ένας Θεός στέκεται πάνω από περιορισμούς, που αφορούν την σκέψη, την ύλη και τα ανθρώπινα συναισθήματα.   Μπορεί να δημιουργεί ότι θέλει.   Έτσι δεν μπαίνει ποτέ  σε κατάσταση έλλειψης.    

Για σας,  μου λέει,   τους ανθρώπους,  ένα έχω να σου πω.   Όλοι μιλάτε για τον Θεό,  τον ένα,  τον μοναδικό,  αυτόν που τέλος πάντων έχει ο καθένας στο κεφάλι του, γιατί για να μπορέσετε να τον αντιληφθείτε αληθινά,  δεν υπάρχει περίπτωση,   μπορείτε όμως κάπως να τον προσεγγίσετε,  ως μια κατάσταση ενότητας,  σε τέτοιο βαθμό,  που  να τα περιλαμβάνει όλα.  Όταν λέμε όλα, όλα.   

Έτσι,  αν θέλετε να πάρετε ένα μικρό έστω κομμάτι από τις θεϊκές του ιδιότητες,   γίνετε κι εσείς ενωτικοί και άφθονοι.    Όσο μένετε στο φθόνο,  ποτέ, μα ποτέ δεν θα έχετε αφθονία,  ότι και να κάνετε.   Η αφθονία,  είναι μια θεϊκή ιδιότητα,  γιατί τα εμπεριέχει όλα.  

Αυτά είπε και έφυγε,  έτσι ξαφνικά όπως ήρθε.   Ήπια μια γουλιά νερό,  πήρα μια βαθιά ανάσα και αναρωτήθηκα,  « Γιατί εμείς οι άνθρωποι,  να μην είμαστε ά-φθονοι;»

Καλόν Αύγουστο!

Υ.Γ.   Μάλλον ο Ερμής ήταν....  Ναι,  αυτός!