Εγώ Ειμί!

  

Ζούμε στην εποχή που από το "Εγώ", η Ανθρωπότητα καλείται να περάσει  στο "Εγώ Ειμί".   Καλείται να αφήσει πίσω της το φόβο και την έλλειψη, τον διαχωρισμό και τον φθόνο.

Γι' αυτό καταρρέουν όλα αυτά που στηρίζονται πάνω στις ενέργειες του μικρού εγώ της ανθρωπότητας και γι' αυτό το λόγο έχουμε μεγάλες αναταραχές και συγκρούσεις,  μεταξύ της παλιάς ενέργειας που έχει απαγκιστρωθεί στις παλιές πρακτικές και εξουσίες και της νέας που έρχεται να αποκαλύψει τη ρίζα κάθε πράγματος και να αντικαταστήσει τον φθαρμένο και περιορισμένο εαυτό μας.  Τίποτα φθαρμένο δεν θα μπορέσει να επιζήσει μέσα σε αυτό το νέο πεδίο που βρίσκεται ήδη εδώ και που κάποιοι μιλούν γι' αυτό ως "η πέμπτη διάσταση",   " η αποκάλυψη",  ή ο κύκλος του "μεγάλου ενιαυτού".

Σ' αυτή την μεγάλη αλλαγή,  που κυοφορείται εδώ και χρόνια,  θυμίζοντας λίγο την κλεψύδρα του χρόνου,  καθώς αυτή αδειάζει σταδιακά,  καλούμαστε να κάνουμε τη δική μας μετατόπιση πάνω στο εκκρεμές της ζωής μας.   

Είναι ατομική αυτή η αλλαγή;   Είναι ατομική και συλλογική, καθώς όλοι είμαστε ένα.   Όλοι είμαστε μονάδες του μεγάλου ΠΑΝΤΟΣ,  αλλά ατομικά ο καθένας κινείται στο δικό του ρυθμό και συχνότητα.

Η εποχή που ζούμε,  μας δίνει την ευκαιρία να ανεβάζουμε τις δονήσεις μας και να εναρμονιστούμε με την Εγώ Ειμί παρουσία μας,  δηλαδή τον Ανώτερο Εαυτό μας.

Διαλογιζόμενοι ως παρατηρητές πάνω στην προσωπική μας ζωή,  έχουμε τη δυνατότητα να δούμε τις επιλογές που κάνουμε στη ζωή μας,  που βασίζονται σε πεποιθήσεις και να εξετάσουμε αυτές τις πεποιθήσεις.   Να δούμε τη "ρίζα" τους,  το αν πραγματικά είναι δικές μας,  τους περιορισμούς που μας ορίζουν,  και κυρίως σε τι μας εξυπηρετούν.

Να αναγνωρίσουμε πως ο κόσμος στον οποίο έχουμε επιλέξει να ζούμε,  είναι κυρίως υλιστικός,  αγνοώντας τις ουσιαστικές μας ανάγκες που βασίζονται στις κοσμικές αξίες και τους νόμους.   Η πορεία μας μέχρι σήμερα,  απέδειξε πως είναι αδιέξοδη η ζωή της ανθρωπότητας που βασίζεται στην απληστία και την εξουσία της ύλης,  που δεν είναι παρά ενέργεια σε χαμηλή δόνηση.

Δεν χρειάζεται να εγκαταλείψουμε το εγώ μας,  παρά μόνο να το συνδέσουμε με το Ειμί.  Το ΕΙΜΑΙ  είναι η άχρονη ουσία μας, δίπλα στην παρουσία του εγώ, που είναι πεπερασμένη.  Το χαρακτηρίζει η αυτάρκεια,  η γαλήνη και η κυριαρχία του.   Δεν εξαρτάται από τις πεποιθήσεις του εγώ που για να νοιώσει καλά,  χρειάζεται την εξουσία και την κυριαρχία γύρω του.   Δεν χρειάζεται την αναγνώριση και την αποδοχή.

Η διαδικασία αυτή δεν είναι εύκολη,  ούτε είναι χαριστική.  Γίνεται με την υποστήριξη των Νόμων και των Όντων ανωτέρων διαστάσεων της δικής μας,  αλλά εξαρτάται από τους δικούς μας αγώνες και μάχες.

Είναι δύσκολο να αφήσουμε πίσω μας τον γνωστό και "ασφαλή" κόσμο που ζούμε,  αλλά είναι πραγματικά υπέροχο όταν απελευθερώνουμε τον εαυτό μας  και την "όρασή" του,  από το δάκτυλο που δείχνει στο δάσος,  στο δάσος.

Εγώ Ειμί.