Αυτό το βιβλίο γράφτηκε πριν από τρία χρόνια περίπου και εκδόθηκε στην ώρα του. Κεντρική ιδέα του βιβλίου είναι ένα δέντρο. Αλλά, οτιδήποτε υπάρχει πάνω στη γη, συνδέεται μαζί μας, αρκεί να μπορέσουμε να το αντιληφθούμε και να το εκτιμήσουμε.
Έτσι γίνεται και στην ιστορία αυτή, με το κεντρικό πρόσωπο την Ελπίδα, να δημιουργεί μία σχέση φιλίας και εμπιστοσύνης με μια βελανιδιά στο κτήμα της παππού της, το οποίο κληρονομεί.
Το βιβλίο ισορροπεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και την εσωτερική αλήθεια που βιώνουμε ως εμπειρία, ακόμα κι όταν αυτή αγγίζει τα όρια του φανταστικού και του μεταφυσικού. Ο εσωτερικός διάλογος κυριαρχεί και είναι ένας τρόπος του αναζητητή και όχι του ανθρώπου που ζει μέσα από δόγματα.
Ο πυρήνας της ιστορίας είναι οι Γυναίκες και η σχέση τους με τον κόσμο μας. Είναι οι ειλικρινείς σχέσεις με τον εαυτό μας και τους άλλους, και είναι "η κατανόηση της μοναδικής και μοναχικής διαδρομής που όλοι ακολουθούμε κάποια στιγμή στη ζωή μας", όπως κάνει και η Ελπίδα. Είναι επίσης η σύνδεση με την προγονική μας ενέργεια, η αναγνώριση και η αξιοποίηση όλων των σημαντικών για εμάς αυτών στοιχείων. Το να μπορέσουμε να εστιάσουμε στα χαρίσματα των προγόνων μας που μεταφέρουμε ως συνεχιστές τους, γιατί αυτές είναι οι ρίζες μας, που μας κρατούν όρθιους στους ανέμους της ζωής. Συχνά ακούμε για καθαρισμούς από τις προγονικές μας ενέργειες, αυτές που μας κρατούν "αρνητικά" δεμένους και καθηλωμένους σε προβλήματα, αλλά χρειάζεται να δούμε τη χάρη και τα δώρα που μεταφέρουμε επίσης κι αυτό είναι το πιό μεγάλο μας δώρο. Γιατί είμαστε οι συνεχιστές τους και το καλύτερο "μνημόσυνο" των προγόνων μας, είναι να μπορέσουμε να πάμε παρακάτω την καλή τους ιστορία.
Ο παππούς της Ελπίδας, είναι ο μαγικός της πρόγονος, αλλά και ο ναός της Αθηνάς στην Ακρόπολη και τα ιερά δέντρα της ανθρωπότητας, όπως η ιερή βελανιδιά του Δία, και οι ιέρειες που την οδηγούν μέσα από υπερβατικές εμπειρίες την ημέρα της Αγάπης στο να της αποκαλυφθεί η αξία της.
Οι γυναίκες της ανθρωπότητας είναι οι μητέρες και οι ερωμένες, οι ιερές οντότητες, όπως είναι και οι ιεροί άντρες, που θα το αντιληφθούν όταν μιλήσουν από την καρδιά τους.
Γιατί : "....Οι σκέψεις είναι πολλές φορές - ίσως και τις περισσότερες - ετερόφωτες, ενώ η καρδιά είναι σαν ένας μεγάλος σταθερός ήλιος. Όταν μιλά το καταλαβαίνεις, γιατί όταν μιλά η καρδιά, είναι σαν να μιλά όλο σου το είναι. Δεν είναι μια νοητική, λογική διαδικασία, και νομίζω ότι αυτό συμβαίνει σε όλους μας, αλλά ποιος έχει το χρόνο να το παρατηρήσει!"
Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο στη γιαγιά μου τη Δήμητρα και είναι επίσης αφιερωμένο σε όλες τις γενναίες ψυχές που ενσαρκώθηκαν και ενσαρκώνονται στον πλανήτη αυτό ως Γυναίκες.
Καλό σας απόγευμα!
Μία πολύ ωραία παρουσίαση για ένα ακόμη πιο ωραίο βιβλίο. Η "Ουρανία" είναι ένα βιβλίο ονειρικό, αν και αρχίζει σαν μια συνηθισμένη ιστορία με αναμενόμενη συνέχεια. Κάποια στιγμή συνειδητοποιείς ότι σε έχει παρασύρει στο δικό του σύμπαν, όπου, οι άνθρωποι, τα δέντρα, το χωριό, η Αθήνα, οι σχέσεις των πρωταγωνιστών μεταξύ τους, ο Χρόνος, η Φύση, το εσωτερικό ταξίδι της Ελπίδας, συνδέονται με ένα τρόπο πέρα από αυτόν που βλέπουμε και αισθανόμαστε, με ένα κόσμο που μπορούμε να αντιληφθούμε μόνο με το θεραπευτικό άνοιγμα της ψυχής μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για την ωραία τοποθέτησή σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή