O Λόγος της Καρδιάς και οι ψευδοπροφήτες.

 

Παρακολουθώντας διάφορες διαδικτυακές εκπομπές στο You Tube κυρίως,  αποφάσισα να γράψω σχετικά με κάποιες τοποθετήσεις, που φυσικά έχουν το δικαίωμα να γίνονται,  αλλά επίσης και τη δυνατότητα να επεξεργάζονται από τον καθένα μας.

Είναι όμως αρκετά αισθητό,  το ότι κάποιοι άνθρωποι,  έχοντας την ταμπέλα του "ειδικού",  του "διδάσκαλου", ή του "καθοδηγητή",  παίρνουν θέσεις που μάλλον δεν βοηθούν στην δύσκολη κατάσταση που ζούμε,  αλλά τοποθετούν ακόμα περισσότερα πλαίσια,  μέσα στα οποία πρέπει να κινούμαστε, προκειμένου να προχωρήσουμε στην άλφα ή στη βήτα κατάσταση.  Πολλές φορές,  οι τοποθετήσεις αυτές είναι εμφανώς καθοδηγούμενες από το δικό τους "εγώ",  το οποίο κρίνει το "εγώ" των άλλων.  

Ο Λόγος της Καρδιάς σας,  είναι ο καθοδηγητής,  ο δάσκαλος και ο ειδικός για εσάς.  Ο προσωπικός δρόμος του κάθε ανθρώπου,  με τις δικές του προκλήσεις και διαδρομές,  είναι μοναδικός.

Σε αυτή την προσωπική πορεία,  οι "δρόμοι" και οι διδαχές,  είναι για να στέκονται πολύτιμοι σύμβουλοι και υποστηρικτές και όχι για να κατηγοριοποιούν τους ανθρώπους.

Εδώ και χρόνια,  είναι γνωστό,  πως πολλοί τοποθετούν τους εαυτούς τους στους "φωτισμένους", με αποτέλεσμα να χαρακτηρίζουν άλλους ως "σκοτεινούς".    Αλλά,  η αλήθεια της ζωής,  είναι πολύ πιό ισχυρή από αυτές τις πεποιθήσεις μας και όπως είπε και ο Θείος Λόγος: "Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι."

Κρατώντας αυτό το λόγο και  συνδεόμενοι με το Λόγο της Καρδιάς μας,  που είναι η Φωνή του Ανώτερου Εαυτού μας,  αποδεχόμαστε τον εαυτό μας και την κατάστασή του.  Αποδεχόμαστε την ανθρώπινη πλευρά του,  αυτή που αμφιβάλλει,  φοβάται και ανησυχεί και δεχόμαστε ως ευλογία την Θεϊκή πλευρά του,  αυτή που εμπιστεύεται και μπορεί να αγαπά χωρίς όρους.

Μπορεί να αγαπά και να αποδέχεται, ανεξάρτητα από ταμπέλες, γιατί  είμαστε όλοι πνευματικοί άνθρωποι,  και καμία υπόσταση δεν μπορεί να σταθεί,  χωρίς την Αρχή της, που είναι το Πνεύμα.   Διαφορετική μπορεί είναι η αντίληψη της Πνευματικότητας,  αλλά ακόμα κι αν κάποιος δεν την αναγνωρίζει ακόμα,  αυτή Είναι!   

Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς,  που οι διαχωρισμοί κτυπούν στα ευαίσθητα σημεία μας,  εκείνα που σφυρηλατήθηκαν μέσα από αλλεπάλληλες ενσαρκώσεις και την τωρινή ζωή μας,   η αποδοχή και η αγάπη είναι ο μόνος δρόμος.

Η προσωπική μας αξία,  γίνεται όλο και πιό αντιληπτή,  όταν έχουμε την πρόθεση,  αλλά και τη θέληση να προχωρήσουμε.  Όταν το ζητάμε συνεχώς και δίνουμε τις μάχες μας με τις ανθρώπινες αδυναμίες μας.

Σε όποια κατάσταση κι αν βρεθούμε,  εκτός από αυτή που έχουμε δεχθεί να απωλέσουμε την Ψυχή μας,  το Θείο σχέδιο,  αποκαθιστά το ανθρώπινο δράμα.    

Οφείλω τέλος,  να ευχαριστήσω για το έργο και κάποιων ανθρώπων,  που πραγματικά βοηθούν με το λόγο και την παρουσία τους,  με κάθε μέσο, μεταφέροντας πληροφορίες αγάπης και ενότητας.   

Σας καληνυχτίζω,  με το κείμενο που ανοίγει ως αφιέρωση  την ποιητική συλλογή μου "Ο Ονειρευτής".

Αφιερωμένο στην Αγάπη

Γιατί

Η Αγάπη...

Η Αγάπη είναι εδώ.  Η Αγάπη είναι παντού.  Είσαι εσύ, όλη σου η ύπαρξη είναι Αγάπη.  Είναι ο αέρας που αναπνέεις, είναι τα δέντρα και τα πουλιά, η Αγάπη είναι η γάτα σου που γουργουρίζει  ευχαριστημένη, η Αγάπη είναι ένα δάκρυ που κυλά στο ξύπνημα της καρδιάς, είναι μικρή και μεγάλη ταυτόχρονα, μεγάλη σαν ένα βουνό, μικρή όπως το κυματάκι που σκάει στην αμμουδιά.

Η Αγάπη είναι όλη η ύπαρξη, είναι σταθερή και φευγαλέα σαν όλη την Ύπαρξη.  Με την Αγάπη γεννιόμαστε, με την Αγάπη ταξιδεύουμε πάλι στην εστία μας.  Και όλο αυτό είναι Αγάπη.

Η Αγάπη, είναι το άστρο που κατοικείς και είναι το άστρο από το οποίο προήλθες.
Η Αγάπη είναι το παιδί που γέννησες ή θα γεννήσεις, η Αγάπη είναι το παιδί που είσαι εσύ.

Δεν έχει περιορισμούς η Αγάπη, δεν έχει αρχή και τέλος, καμία φαντασία δεν μπορεί να την συλλάβει και κανένα ποίημα δεν μπορεί να την εκφράσει.

Είναι υψηλή σαν τον Ουρανό, απέραντη σαν το Ωκεανό, τρυφερή σαν νεογέννητο μωρό και σοφή σαν τον αιώνιο γέροντα.

Μπορεί να κρυφτεί στην παλάμη σου... μπορεί να ταξιδέψει με τον άνεμο.

Σου εύχομαι με την Αγάπη να κοιμηθείς, σου εύχομαι με την Αγάπη να ξυπνήσεις.

Αγαπημένε!

Όταν ο Ονειρευτής ποιεί Λόγον!