Δόξα στο φως σου, ιερή γη, χαρά των αιώνων!
Κάτου από σένα ελληνικέ τρίσβαθε αιθέρα,
β λ έ π ω μας πας από το γέλασμα πιό πέρα
το γαληνό κι από το σάλεμα των πόνων.
Ποιό, σαν το φως σου, φως φωτίζει αλλού τη σφαίρα;
Ποιό, απάνου απ' τα χρυσά κορμιά των Παρθενώνων
κι απ' τ΄ ασημένια τα μαλλιά τω ελαιώνων,
έτσι ποιό φως τη γαλαζώνει την ημέρα;
Μα το γαλάζιο σου, ουρανέ μου, είναι βαθύ,
τόσο βαθύ που με το μαύρο γίνεται ένα
κι αν η χαρά κάτου από σε αρμονία ξανθή,
μα η λύπη χαλκοπράσινη ερινύα μ'εσένα,
τρίσβαθε αιθέρα. Στη νυχτιά που είναι γλαυκή,
και η τραγωδία της ζωής πιό τραγική.
Τα δεκατετράστιχα ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου