Πάντα κάτι υπάρχει εκεί στην άκρη. Πάντα κάτι έχει απομείνει για να σε στηρίξει, να σε βγάλει από το στρίμωγμα στη γωνία και να σε βοηθήσει να προχωρήσεις τη ζωή σου.
Τις περισσότερες φορές ίσως να μην μπορείς να το δεις, αλλά μπορεί να βρίσκεται και μπροστά στα μάτια σου και μην το προσέχεις. Ίσως ακόμα πραγματικά να μην μπορείς να το παρατηρήσεις, γιατί δεν έχει ακόμα εμφανιστεί, αλλά περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να κάνει την είσοδό του στην σκηνή σαν από μηχανής θεός.
Πιθανά κάποιος να σκεφθεί, πως όλα αυτά είναι θεωρίες και απόψεις ενός ανθρώπου που θέλει να βλέπει τον κόσμο αισιόδοξα, ή να είναι ένας κατά κάποιον τρόπο "τυχερός" άνθρωπος. Αλλά, αν κάνετε έναν απολογισμό διαφόρων καταστάσεων που βιώσατε στο παρελθόν, όπου νιώσατε πως δεν υπήρχε κάτι ή κάποιος να σας βοηθήσει και ότι είχατε εξαντλήσει όλα τα φυσικά και ψυχικά σας αποθέματα, θα δείτε ότι τελικά, δεν ήταν έτσι, γι' αυτό και βρίσκεστε εδώ τώρα.
Τις περισσότερες φορές, η βοήθεια αυτή δεν είναι κάτι εντυπωσιακό ή κραυγαλέο, αλλά μπορεί να κρύβεται μέσα σε μικρές λεπτομέρειες, σε αναπάντεχες συναντήσεις ή απροσδόκητα γεγονότα, μπορεί επίσης να έρχεται σαν μια "ουρανοκατέβατη" ιδέα ή σκέψη.
Αλλά, αυτό που είναι πραγματικά η κινητήρια δύναμη που ωθεί τους ανθρώπους να βιώνουν τη ζωή τους με θάρρος και εφευρετικότητα, είναι η εσωτερική τους αλήθεια, που τους δίνει τη βεβαιότητα πως θα τα καταφέρουν, πώς θα βρουν τη λύση και τα εφόδια που χρειάζονται, και πως όλο αυτό που βιώνουν είναι μια προσωρινή κατάσταση και μια πρόκληση για να χρησιμοποιήσουν τα ταλέντα και την δύναμή τους.
Με την πίστη αυτή, καταφέρνουν να μετουσιώσουν την εμπειρία τους σε ευεργετικό μάθημα, να αντλήσουν χαρά έστω και με μικρές ή προσωρινές λύσεις, να αξιοποιήσουν κάθε βοήθεια και να χαρούν με τα απρόσμενα δώρα που έλαβαν.
Φαίνεται, ότι οι άνθρωποι αυτοί αντιλαμβάνονται τη ζωή και την ύπαρξή τους ευρύτερα, όταν οι ρόλοι, οι καταστάσεις και τα δεδομένα αλλάζουν. Οι παραδοξότητες και τα παιχνίδια της ζωής δεν τους πτοούν, αντίθετα δημιουργούν μέσα τους νέα πεδία δύναμης. Επειδή ο νους τους δεν είναι στατικός, αναπτύσσουν την αίσθηση του χιούμορ, η ενέργειά τους έτσι δεν σπαταλιέται σε συναισθηματικές κατήφειες και νοητικά αδιέξοδα.
Οι άνθρωποι αυτοί, είμαστε εμείς, εμείς που μάθαμε ή μαθαίνουμε τώρα πως να είμαστε πολυμήχανοι, παρατηρητικοί και πως να εμπιστευόμαστε τον πολυδιάστατο εαυτό μας!
Άλλωστε, δεν είμαστε ποτέ μόνοι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου