H αποδοχή του παλιού και η υποδοχή του νέου!

Καθώς η εποχή που διανύουμε,   έχει ήδη σηματοδοτήσει  μια μεγάλη και ιδιαίτερη αλλαγή,  την οποία ζούμε καθημερινά σε προσωπικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο,  καλούμαστε να αλλάξουμε κι εμείς τα δικά μας πεδία που φαίνονται να αφορούν  έναν  μικρόκοσμο,  αλλά  δεν είναι λιγότερο σημαντικά από αυτά του  μακρόκοσμου,   εφόσον επηρεάζουν τα μεν τα δε.

Οι νέες ενέργειες που επηρεάζουν τη Γη,   απαιτούν από τον άνθρωπο μια ευρύτερη αντίληψη της πραγματικότητας. Αντίληψη που θα ανατρέψει τα περισσότερα παλαιά μοτίβα και  πιστεύω,   που μας οδηγούν ως τώρα στον διαχωρισμό και τον περιορισμό.   Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε καθημερινά γύρω μας και δεν είναι καθόλου ευχάριστα.   Οι διαμάχες και η επιθετικότητα εντείνονται όλο και πιο πολύ.   Ακραία φαινόμενα βίας, που πηγάζουν από αρνητικά ενεργειακά πεδία  σκέψης και συναισθημάτων,  φαίνεται να τραντάζουν  τον κόσμο μας.   

Αυτό είναι και το προμήνυμα της μεγάλης αλλαγής.   Όταν το παλιό δεν αντέχει πια ούτε τον εαυτό του.   Κάποιοι  από εσάς που ίσως δεν φέρουν διακριτικά σήματα και εμβλήματα,   αντιλαμβάνονται τον νέο Κόσμο που αναδύεται μέσα από τον θάνατο του παλιού και τις αλλαγές  που τους συμβαίνουν,  περνώντας μέσα από καταστάσεις που δεν είναι πάντα ευχάριστες.

Αναταράξεις  και ανακατατάξεις,    εκρήξεις  «ηφαιστείων»,   κατανοήσεις που πολλές φορές σοκάρουν,   είναι φυσικό να οδηγούν σε μεγάλα ερωτήματα και ερωτηματικά.

Ανεβαίνοντας αυτά τα σκαλιά,  πολλά χέρια θα γλιστρήσουν μέσα από τα δικά σας.   Ένας κόσμος που κάποτε ήταν δικός σας,   φαίνεται να απομακρύνεται από εσάς,  σαν ένα τραίνο που φεύγει σε αντίθετη κατεύθυνση από εσάς,  παίρνοντας  μαζί του  πρόσωπα και αποσκευές.   Κάποτε ήσαστε κι εσείς ένας επιβάτης του.  Αυτό μπορεί να προξενήσει  λύπη,  θυμό και  ανησυχία,  ίσως μια εκβιαστικά σερνόμενη νοσταλγία.

Πάντα αυτό ίσχυε στη ζωή,  θα μου πείτε.   Έτσι είναι η ζωή.  Αλλά ΤΩΡΑ,  εσείς  που ανεβαίνετε αυτά τα σκαλιά,  θα αποδεχθείτε αυτή την αλλαγή με χαρά.    Θα μείνετε οι αποδέκτες  όλων αυτών που αφήνετε πίσω σας,  χαλαρώνοντας όμως το σφίξιμο των χεριών σας.  Διότι δεν πρόκειται για αποχαιρετισμό.   Δεν πρόκειται να χάσετε κανέναν και τίποτα.   Όλα αυτά που βρίσκονται στα πιο κάτω ή σε διαφορετικά σκαλοπάτια, από αυτό βρίσκεστε τώρα,   είναι ένα κομμάτι της δικής σας διαδρομής.   Περιλαμβάνουν καλά και άσχημα.   Εμπειρίες ζωής που βιώθηκαν σε ένα κομμάτι του χρόνου και χρειάζονται να τιμηθούν μαζί με τους αποδέκτες τους.    Ο παλιός κόσμος τιμάται από τον καινούργιο.   Ο Νέος Κόσμος συμπεριλαμβάνει τον παλαιό.    

Αυτές είναι οι νέες ενέργειες  που μας  προσκαλούν.  Περιλαμβάνουν την αποδοχή μαζί με την αποδέσμευση,   την αποδοχή χωρίς την προσκόλληση.  Νέα πεδία του νου και της ψυχής βρίσκουν χώρο να εκδηλωθούν.  Και αυτή είναι η μεγάλη θεραπεία που χρειαζόμαστε όλοι για να ανέβουμε τα σκαλοπάτια της πραγματικής ενηλικίωσης.     Μείναμε αρκετά στο τι είναι λάθος,  τι δεν είναι για μας,  τι δεν είναι με μας, τι δεν είναι από εμάς.    Όλα είναι από εμάς  και  όλα είναι για εμάς .  

Από το «Κυνήγι Θησαυρού»,  ένα ποίημα που συμπεριλαμβάνεται στην δεύτερη ποιητική συλλογή,  που θα εκδοθεί στην ώρα της.

Σ’ ένα κυνήγι θησαυρού συναντηθήκαμε

Μεγάλωσα και σου άπλωσα το χέρι

 Σε αναγνώρισα

Μεγαλώνεις θησαυρέ μου!

Καλή Κυριακή,  Sunday!