Γείωση. Ζήσε στο σκοπό της Ψυχής σου!

Αυτό που χρειάζομαι,  θέλω να το ζήσω.   Αυτό που οραματίζομαι,  θέλω να υλοποιηθεί.    Αυτό που είναι μέσα στο σκοπό της ζωής μου,  έχω ανάγκη να γειωθεί μέσα από τις πράξεις μου, πάνω στον πλανήτη που ζω.

Πολύ απλά και λακωνικά φαίνονται αυτά που γράφω.   Επιτακτικά σχεδόν ορίζονται τα μηνύματα μέσα από τις λέξεις.   Απόλυτα όμως, όχι.  Γιατί αφορούν αυτούς που θέλουν να αναγνωρίσουν το σκοπό της ψυχής τους,  ή ήδη τον γνωρίζουν.   Αφορούν τους οδοιπόρους που έκαναν την ανίχνευση και πέρασαν από το στάδιο αυτό, σε εκείνο του οδηγού.    Και έτσι,  είναι καιρός,  αφού ξέρεις πια το δρόμο,  να πάρεις και την ευθύνη.   Η ευθύνη είναι μια κίνηση ελευθερίας και αποδοχής, κυρίως είναι μία πράξη επιλογής που βασίζεται στην εμπιστοσύνη.   Η εμπιστοσύνη δε, βασίζεται στη γνώση. 

Και επειδή γνωρίζεις,  μπορείς να εμπιστευτείς το δρόμο σου.   Αυτόν που σε οδηγεί ο Ανώτερος εαυτός σου,  το πρότυπό σου.   Αυτός το δρόμος,  είναι μοναδικός και απεριόριστος.    Ο πιο απλός και ο πιο ταπεινός,  περιέχει μέσα του σπόρους δυνατούς,  που από αυτούς μπορούν να ανθίσουν  μεγάλης αξίας άνθη.   Απαιτεί εργασία αληθινή και έντιμη.   Ο πιο απαιτητικός,  αυτός που διασταυρώνεται με τους  δρόμους άλλων ανθρώπων,  χρειάζεται υπομονή και επιμονή.   

Σε κάθε περίπτωση,  οι άνθρωποι που κατορθώνουν να γειώσουν το σκοπό της ζωής τους με επιτυχία,  γνωρίζουν τι θα πει σεβασμός στους Θείους νόμους  και αγάπη.

Μεγάλη είναι η σοφία του πνεύματος και πώς να μιλήσεις για τους αμέτρητους δρόμους των ανθρώπων,  που μπορώ να δω σαν ακτίνες του Ήλιου,  που φθάνουν στη Γη,  σε κάθε κατεύθυνση και ύψος και βάθος ακόμα.   

Γι’ αυτούς όμως που το φως τους έχει γίνει αντιληπτό,  όπως και  η σύνδεσή τους με την Εστία,  τα τάλαντα της Ψυχής  ζητούν επιτακτικά την εκδήλωσή τους και  την ανάπτυξή τους.

Το να γειώνουμε το σκοπό της ανώτερης ψυχής μας στη ζωή μας,  δίνει αξία και χαρά στην ύπαρξή μας και πολλαπλασιάζει το έργο μας,  μοιράζοντας τα δώρα του στον πλανήτη.